Chapter 1

Właśnie przeprowadziłam się do Holmes Chapel ze względu na rozwód moich rodziców. Mój tato może i był dobrym ojcem, ale czy serio mężem? Zdradził moją matkę z jakąś inną typiarą. Byłam jedynaczką co chwilami sprawiało często, że byłam samotna. Byłam tylko młodą gówniarą która nie dawała sobie rady z własnym życiem. Moja mama pracuje jako menadżer w banku co przytłaczało mnie czasem. Jej ciągła praca uniemożliwiała nam wspólne spędzanie wolnego czasu. 

Dziś miał być mój pierwszy dzień w nowej szkole; w jedynym liceum w Holmes Chapel. Ubrałam spódnicę, białą bluzkę, rajstopy i conversy. Moja matka lubiła ubierać mnie jak należy, oznaczając fakt, że miałyśmy wystarczająco kasy na każdą zachciankę. Użyłam trochę pudru i tuszu do rzęs; moja matka nie lubiła kiedy miałam na sobie dużo makijażu. Wzięłam torbę i zeszłam ze schodów na dół. Mama zawiozła mnie do szkoły i pożegnała.
-Miłego dnia, kochanie – krzyknęła ponieważ odjeżdżała samochodem w stronę głównej ulicy
-Postaram się – wymamrotałam niemiłosiernie
Weszłam powoli do szkoły i udałam się do recepcji; odebrałam swój rozkład zajęć po czym zostałam poprowadzona do klasy przez jednego z pracowników szkoły.

-Powodzenia – szepnęła mi do ucha i odeszła na swoje miejsce. 
Niepewnym krokiem udałam się do klasy i poczułam nagle wszystkie oczy na swojej osobie.
-Ahh, więc to nasza nowa uczennica? - zapytała nauczycielka. Skinęłam głową.- A więc klaso... to jest Drew Nelson i przeprowadziła się tutaj z Londynu, tak? - zapytała patrząc na mnie
-Erm.. tak – powiedziałam cicho
-Usiądź więc z tyłu obok Liam'a, dobrze skarbie? - odparłam jej cichym „okej” i ruszyłam na koniec klasy, popatrzyłam na siedzenie obok na którym siedział Liam. Mój oddech niemiłosiernie uwiązł w gardle. Boże! On był cudowny!
-Hej Drew. Jestem Liam Payne, miło cię poznać – zachichotałam lekko słysząc jego głos
-Ciebie też miło poznać, Liam – chłopak uśmiechnął się do mnie
-Tak więc, możesz trzymać się dzisiaj ze mną i Dani – wskazał ręką na piękną brunetkę siedzącą obok; miała ładne falowane włosy i ciepłe oczy. - Możemy pokazać ci szkołę – uśmiechnął się
-Byłoby wspaniale, szkoła jest wielka – zaśmiałam się
-Tak więc musisz przyzwyczaić się do tego wszystkiego – jest taki słodki, jak mały szczeniaczek; może to dziwne porównanie, ale jego twarz była świetnie podkreślona. -Dobrze, to chodźmy zatem, Drew, nie chcemy się spóźnić. - zachichotał na swój komentarz
Na korytarzu można było usłyszeć dzwonek, popatrzyłam na Liam'a a ten natychmiast znalazł się przy drzwiach. 

Podczas lunchu poznawałam innych ludzi, którzy zdawali się być bardzo mili. Może i byłam trochę zmęczona tym, że chodziłam z Liam'em od góry do dołu po głównych schodach szkolnych. 
„ugh, kolejne schody” - pomyślałam i ruszyłam wzdłuż nich. Wchodąc na kolejne piętro i rozmawiając  Liam'em wpadłam na coś twardego. 
-Oh, przepraszam – popatrzyłam w górę i zobaczyłam wysokiego bruneta w kręconych włosach i pięknych zielonych oczach. Tatuaże i piercing, uhh, wszyscy tutaj tak chodzą? Czułam od niego dym papierosowy który zmieszany był z jego mocnymi perfumami. Odepchnęłam go od swojej klatki piersiowej ale ten mnie powstrzymał
-Nie zamierzasz powiedzieć mi jak się nazywasz, kochanie? - powiedział głębokim i ochrypłym głosem. Oh Boże, jego głos, powodował, że się rozpływam.
-Nie, nie zamierzam – odpowiedziałam i chciałam wyminąć chłopaka, który zdecydowanie nie był w moim typie, ale ten zatrzymał mnie po raz kolejny.
-Po raz kolejny pytam o twoje imię, kochanie. Nie przyjmuję odmowy – wysyczał lekko przez zęby. Nadal stałam przed nim klatka w klatkę. Jego przyjaciele uśmiechali się z wyższością opierając się o szafki. Oni też mieli piercing i tatuaże. Jeden z chłopaków był brunetem z niebieskimi oczami, drugi zaś był blondynem, który najwidoczniej farbował swoje włosy gdyż można było zauważyć jego brązowe odrosty a ostatni był wyższy od reszty, miał czarne włosy, czekoladowe oczy i ciemniejszą skórę niż pozostali. 
Popatrzyłam na Liam'a ze zmartwionym wyrazem twarzy. Kiwną głową na znak, żebym podała mu swoje imię.
-Drew Nelson – wyszeptałam i popatrzyłam na nieznajomego, który szeroko się uśmiechnął.
-Dobrze Drew. Jestem Harry Styles. Nie rób sobie kłopotu z zapamiętywaniem mojego imienia teraz, za niedługo będziesz je krzyczeć przede mną. - uśmiechnął się – a ty – wskazał palcem na Liam'a – trzymaj się od niej z daleka, jest moja – spiorunował wzrokiem chłopaka
-Przepraszam? - powiedziałam zaskoczona – ona nie jest twoja – popatrzyłam na niego zdenerwowana
-Dobrze... zobaczymy – popatrzył po raz kolejny na mnie i Liam'a po czym machnął ręką do chłopaków stojących pod szafkami i wszyscy razem odeszli.
-Co za frajer – powiedziałam do Liam'a
-Nie zadawaj się z nimi, Drew. To złe wieści – powiedział srogo
-Prawdopodobnie tak zrobię – poszliśmy razem na salę lunchu. Zostałam przedstawiona przez Payne'a wszystkim jego przyjaciołom. 
-Drew, to jest Dani, El, Josh i Noe. - wskazał na resztę ludzi. „El”, pomyślałam, że to skrót od imienia Eleanor. Dziewczyna nazwana El miała długie brązowe włosy i była bardzo szczupła, zupełnie tak jak Dani. Trzeba było przyznać, że byłam lekko zazdrosna o te dziewczyny. 
Chłopak o imieniu Josh miał brązowe włosy i brązowe oczy, była gorący. Nie tak gorący jak Liam ale prawie mu dorównywał. Noe miał blond włosy i niebieskie oczy. Był okej. Miał cudowny uśmiech. 
-Miło cię poznać, Drew – Dani krzyknęła zza końca stołu
-Ciebie też, Dani – wykrzyczałam tak samo jak ona zrobiła wcześniej i obie zaśmiałyśmy się.
Nagle reszta zaczęła śmiać się z nami ale nagle ich wzroki zamarzły. Poczułam oddech na swojej szyi więc obróciłam się i spotkałam się twarzą w twarz z chłopakiem z kręconymi włosami. 
-Miło cię widzieć po raz kolejny, kochanie. - zaczął deptać mi po piętach więc lekko zajęczałam
-Zostaw mnie w spokoju – szepnęłam srogo
-I gdzie w tym jest zabawa? - powiedział z diabolicznym uśmiechem. Zanim zdążyłam coś powiedzieć, chłopak wziął jedno wolne krzesło, postawił je na środku sali lunchu, stanął na nim i wykrzyczał
-Drew jest moja. Nie chcę widzieć nikogo kto z nią flirtuje, dotyka a już w szczególności sprawia jej ból! Jeśli to zrobisz, będziesz miał mnie, żeby za to odpowiedzieć! Każdy zrozumiał? Jest moja.- zszedł z krzesła i nagle wszystkie oczy obecnych w sali były skierowane na mnie. 
-Widzimy się wkrótce, księżniczko – uśmiechnął się i odszedł z sali; jego grupka naśladowała to co robił Harry.
Była z nimi dziewczyna. Miała fioletowe włosy i niebieskie oczy, była drobna i obdarzyła mnie pełnym współczucia wzrokiem po czym została pociągnięta przez chłopaka w ciemnych włosach. 
Odwróciłam się do Liam'a, który jak reszta obdarowywał mnie pełnym żalu spojrzeniem.
-W co ja się wkopałam? 




Oryginał: http://www.harrystylesfanfiction.com/Story/6534/27-Tattoos (Drew jest postacią wymyśloną przeze mnie, ponieważ w oryginale występuje forma 1os., tzn.: "Opuściłaś dom i udałaś się (...))